Anne !

Öncelikle herkesin anneler gününü en içten dileklerimle kutlarım, yılın her günü, günün her saati.

Anne denince ne anlıyorsunuz, aklınıza ne geliyor ? Anne sözcüğü sizde nasıl hisler uyandırıyor? Birbirinden farklı cevaplar alacağıma o kadar eminim ki.

Anne, bazılarımızda bir yaradır, kanayan, kabuk tutan, tutmayan, hep yakan bir yaradır. Anne, bazılarımızda sevinçtir, hüzündür. Anne, bazımızın arkasındaki dağdır, kapıdır. Anne, bazımıza aştır, sudur, ilaçtır. Anne, biz kaç yaşımıza gelirsek gelelim hep elimizi tutan o olsun istediğimiz yarimizdir. Anne, kanadımızdır ve o gidince yaralı kuş oluruz. Anne gidince, dağı yıkılan, kapısının kilidi kırılan, sevinci kursağında kalan, kimsesizlikten boynu bükülenler oluruz. Daha çok şey yazılır da gerisini yüreğiniz tamamlar. Bu dünyada annenin ne olduğunu hiç bilmeyen de var annesine doyamadan kaybeden var, annesi başucundayken kıymet bilmeyen de var annesi hala hayattayken onu başının üstüne koyan da var.

Henüz bir anne değilim ama biyolojik olarak anne adayıyım ve anne olmadan da biz kadınları erkeklerden daha vicdanlı yapan annelik iç güdülerine sahip olduğumu biliyorum. Burasını es geçelim, ben daha çok bir evlat olarak yazıyorum.

Biz evlatların anne denince farklı hisler ortaya çıktığı gibi annelerin de farklı olduğunu ve evlatlarına karşı farklı hissedebileceklerini düşünebilir miyiz?

Evet, anneler diyecek ki anne için evlat farkı yoktur hepsi aynıdır. Bir gün ben de anne olduğumda kaç çocuğum olursa olsun, kız-erkek ya da engelli-sağlıklı, fark etmez hepsini çok seveceğim. Şuan evlat olarak ne yazıyorum bilmiyorum ama anne olmaya başladığımda umarım burada olur ve ne hissediyorsam aktarabilirim, bunu çok isterim. Dünyaya bir canlı getirmek, kendinden bir parça ve onu çok sevmek, kendinden bile çok…

Anneler de evlat, bunu unutmamalıyız. Ben küçükken henüz nenem öleli çok olmamıştı bayram gelmişti ve annemin bayramını kutlamak istediğimde annem ağlayarak istememişti. Üzülmüştüm elbette ama o, daha çok üzgündü. Annemi pek anlatabileceğimi sanmıyorum. Bir yere şöyle bir not yazdığımı hatırlıyorum “Eğer bir gün bir kitap yazmaya karar verirsem ilk annemi anlatmakla başlarım.” Kitap yazacağım zaman da annemi anlatabileceğimi sanmıyorum. O çok karmaşık bir yapı gibi. Çocukken suçladığım ama şimdi yargılamadan anlamaya çalıştığım bir anne.